Fotograferen met een vintage lens

Soms heb je wel eens zo'n periode dat je gebrek aan inspiratie hebt of ben je gewoon een beetje fotomoe. 

Mij helpt het dan altijd om op zoek te gaan naar iets nieuws om er weer fris en fruitig tegen aan te kunnen gaan en dat bracht me bij een vintage lensje.

Tussen de bedrijven door heb ik veel tijd  met mijn macro lens doorgebracht om een bepaald effect in mijn foto's te krijgen, maar zonder noemenswaardig resultaat. Best leuke foto's met een mooi bokeh maar niet wat ik voor ogen had.

Regelmatig zag ik prachtige foto's voorbij komen met een bijzonder effect.

De uitstraling van de foto's is heel zacht, niets is echt loeischerp en in de achtergrond kan er een mooi lichtspel ontstaan wat het geheel een beetje dromerig maakt.

Wie zoekt zal vinden en de oplossing zat 'm in een vintage lens. In dit geval de Helios 44, een oud Russisch ( en heel betaalbaar) lensje dat ik via een workshop van Loulou Beavers kon bemachtigen. Dit oude lensje past natuurlijk niet op de hedendaagse digitale camera, maar de aanschaf van een adapterring maakt het geheel bruikbaar. Om dit oude lensje dan ook nog als macrolens te kunnen inzetten heb je tussenringen nodig, die ik al regelmatig gebruik in combinatie met andere lenzen dus dat was geen probleem.

Deze vintage lensjes hebben geen mechanica aan boord en het is dus even zoeken naar de juiste instellingen voor een goede belichting en scherpte om leuke resultaten te krijgen.

Ik ben er erg blij mee en mijn fotodip is gelukkig weer voorbij.

Hieronder een indruk van de foto's gemaakt met dit oh zo leuke lensje.